PRAKTIJKVELDEN
Dit woord gebruiken we vaak bij Kerk2030. Christelijke praktijken zijn manieren van doen en denken. Soms ontstaan ze uit reactie op diepe menselijke nood, soms als resultaat van bezinning op wat God van ons vraagt. In elk geval geven christenen daarin gehoor aan Gods eigen actieve aanwezigheid in deze wereld waarmee Hij deze wereld reddend tegemoet komt. Praktijken zijn dus menselijke antwoorden op Gods handelen. De term ‘praktijken’ komt zo niet los te staan van God, maar ook niet los van de kerk. Geloven doe je samen. Hierbij hoort ook onlosmakelijk dat we ons met elkaar verantwoorden voor wat we doen. Dat vraagt om een cultuur van genade, verantwoording, nadenken, reflectie, luisteren en stil zijn. Wie als christen geloof in praktijk brengt, zal altijd ook leren bidden en luisteren en stil zijn.
OMKERKEN
HOOFDGEDACHTE & ZES GELOOFSPRAKTIJKEN
De kerk van Christus is een levende kerk. De kerk is daarbij allereerst het lichaam van Christus en vervolgens ook een gemeenschap van heiligen. Deze hoofdgedachte leidt tot zes geloofspraktijken.
1. Christus zien en God ontmoeten
De kerk is de plaats waar we God kunnen ontmoeten, in Woord en Geest, geconcentreerd in de eredienst, waar de sacramenten dit verkeer met God verdiepen. Dat besef mag scherper, levendiger, sterker, in de verwachting van Gods Geest.
2. Vertrouwen op de kracht van genade
De kerk sterkt ons geloof in de reddende en verlossende kracht van Gods genade en leert ons daarop te vertrouwen. Bij alle aanvechtingen en besef van eigen onmacht en kleinheid wil God in Jezus Christus naast ons staan en laten groeien in geloof.
3. Toegewijd en heilig leven
De kerk rust toe om God te dienen in alle praktijken van ons leven (in de kerk en in de samenleving). Zo richten we ons op Hem met overgave en wijden we ons bestaan toe aan Koning Christus op zondag en door de week, in ons werk en ons privébestaan.
4. Leven uit liefde, gericht op gemeenschap
De kerk is een gemeenschap en sticht gemeenschap, in allerlei vorm. Laat de liefde ons verbinden en sterk maken. Laat de band met Christus ons tot een sprekende gemeenschap maken. Daarin staan gelovigen elkaar bij en reiken uit naar hun buren, collega’s en omgeving.
5. Nieuwe levensstijl, als goede rentmeester
De kerk rust toe om een andere levensstijl te vertonen in onze wereld en westerse welvaartsmaatschappij. Laten christenen de brengers zijn van shalom en voorbeelden van een goede omgang met elkaar en met de wereld.
6. Dienstbaarheid en leiderschap
De kerk ziet en waardeert mensen om wie ze zijn en erkent hun gaven. Hierbij hoort aanmoediging tot onderling voorbeeldgedrag, dienst aan elkaar en transparant (gedeeld) leiderschap.
EEN LEVENDE KERK
Uitgangspunt bij de start van Kerk2030 in september 2017 was de vraag: hoe ziet de kerk er in 2030 uit? Wat heeft de kerk vandaag nodig om een nieuwe impuls te geven aan ons geloofsleven? De bezinning op deze vragen heeft bovenstaande zes praktijkvelden opgeleverd die in 2018-2020 zijn getoetst tijdens het pilot GLOW-traject van Kerk2030. Zouden deze zes geloofspraktijken kunnen bijdragen aan een levende kerk? Hoe denk jij daarover?
VERWERKINGSVRAGEN
Hieronder vind je een aantal vragen dat je kan helpen bij het vormgeven van je gedachten hierover.
-
Als je de zes geloofspraktijken zou moeten rangschikken op basis van welke je het belangrijkst vindt en welke minder belangrijk; hoe zou jouw lijstje er dan uitzien?
-
Welke van de zes geloofspraktijken staat bij jou bovenaan en waarom?
-
Zou je een aantal concrete uitwerkingen kunnen bedenken die aan deze geloofspraktijk invulling kan geven?
-
Welke geloofspraktijk is volgens jou niet van meerwaarde voor een toekomstbestendige kerk? Waarom?
-
Zijn er geloofspraktijken die je nog zou willen toevoegen?
-
Vind je het noodzakelijk dat de kerk zich gaat (her)bezinnen op hoe zij wil/kan bijdragen aan het versterken van het geloofsleven en de dienst aan de maatschappij? Waarom wel/niet?
-
Zo ja, op welke manier zou dat het beste kunnen volgens jou?
